دیابت در سگ

دیابت یک بیماری مربوط به پانکراس است.

 پانکراس یک عضو کوچک اما حیاتی که در نزدیکی معده قرار دارد. این عضو دارای دو نوع سلول است که عملکردهای بسیار متفاوتی دارند. یک نوع سلول آنزیم های لازم برای هضم را تولید می کند. نوع دیگر به نام سلول های بتا، هورمون انسولین را تولید می کند. انسولین سطح گلوکز (قند) در جریان خون را تنظیم می کند و تحویل آن به بافت های بدن را کنترل می کند. به عبارت ساده، دیابت شیرین به دلیل ناتوانی پانکراس در تنظیم قند خون ایجاد می شود. علائم بالینی دیابت مربوط به افزایش غلظت گلوکز خون و ناتوانی بدن در استفاده از گلوکز به عنوان منبع انرژی است.

علائم این بیماری چیست و چگونه به وجود می آید؟

چهار علائم اصلی دیابت عبارتند از:

 -افزایش تشنگی (پر نوشی)

- افزایش ادرار

- کاهش وزن

-افزایش اشتها

گلوکز یک ماده حیاتی است که مقدار زیادی از انرژی مورد نیاز سلول ها را تامین می کند، اما ابتدا باید توسط سلول ها جذب شود. انسولین به سلول های بدن می گوید که گلوکز را از جریان خون جذب کنند. بدون مقدار کافی انسولین برای "باز کردن در سلول"، گلوکز نمی تواند وارد سلول ها شود و بنابراین در خون تجمع می یابد و باعث هایپرگلیسمی (قند خون بالا) می شود.

هنگامی که انسولین کافی وجود ندارد، سلول های بدن از منبع اصلی انرژی خود - گلوکز - گرسنه می شوند. در پاسخ به این گرسنگی ظاهری، بدن شروع به شکستن ذخایر چربی و پروتئین برای انرژی می‌کند و با وجود اشتهای زیاد باعث کاهش وزن می‌شود. بدن سعی می کند با دفع بیشتر گلوکز اضافی را دفع کند. از آنجایی که گلوکز آب را جذب می کند، حجم ادرار تولید شده را افزایش می دهد. برای جلوگیری از کم آبی، سگ بیشتر و بیشتر آب می نوشد.

انواع دیابت

• نوع یک : شایع ترین نوع دیابت در سگ ها است. گاهی اوقات دیابت وابسته به انسولین نیز نامیده می شود، در نتیجه تخریب کامل یا تقریبی سلول های بتا که تولید کننده انسولین است، رخ میدهد. همانطور که از نام آن پیداست سگ های مبتلا به این نوع دیابت برای تثبیت قند خون نیاز به تزریق انسولین دارند.

• نوع دو : در دیابت نوع دوم (دیابت غیر وابسته به انسولین)، برخی از سلول های تولید کننده انسولین باقی می مانند، اما مقدار انسولین تولید شده کافی نیست، یا پاسخ تاخیری در ترشح آن یا بافت های بدن سگ وجود دارد. نسبتاً مقاوم به انسولین هستند. دیابت نوع دوم به ندرت در سگ ها اتفاق می افتد.

• نوع سه :  از مقاومت به انسولین ناشی میشود  و می تواند به دلیل بارداری یا تومورهای ترشح کننده هورمون باشد.

چگونه درمان می شود؟

از آنجایی که بیشتر سگ های مبتلا به دیابت دیابت نوع یک یا "وابسته به انسولین" دارند، سگ های مبتلا به طور کلی نیاز به دو تزریق انسولین در روز دارند و به داروهای خوراکی به خوبی پاسخ نمی دهند. تغذیه همچنین می تواند جزء مهمی از مدیریت بیماری باشد. به طور کلی باید هر روز با همان برنامه غذایی یکسان و به همان میزان تغذیه شوند. ترجیحا رژیم غذایی استفاده شود که دارای فیبر بالاییست. اگرچه یک سگ می تواند یک روز یا بیشتر بدون انسولین بگذراند و دچار بحران نشود، اما روند نباید تکرار شود. درمان باید به عنوان بخشی از برنامه روزانه سگ در نظر گرفته شود. این بدان معناست که شما به عنوان صاحب سگ باید تعهد مالی و شخصی برای درمان سگ خود داشته باشید. اگر خارج از شهر هستید یا به تعطیلات می روید، سگ شما باید در مدتی که دور هستید تحت درمان مناسب قرار گیرد.

ثبت دیدگاه